Cefe35

Kitabın kapağına baktığımda siyah ve beyazdan oluşan karmaşık bir resim vardı . Adı ile beraber bu resim bana daha çok psikolojik bir hikaye okuyacağımı düşündürtmüştü . Adam Fawer isimli yazarın kitabı hakkında tek bildiğim çok satan bir eser olduğuydu . Arka kapağına bakıp konu ile ilgili bilgi almaya çalıştığımda ise "bitirmek için yarını , anlatmak için bitirmeyi beklemeyeceksiniz" diyordu . Hadi bakalım diyip başladım okumaya ve abartılı yorumlamak istemem ama hayal kırıklığımın başı oldu o an . Kitap alışagelen şekilde gitmiyordu . Alıştığım kitapta bir karakter olurdu onun üzerinden giderek 4. - 5. sayfada bir başkasını tanırdınız yada bir ortamı gözünüzde canlandırırdınız . Fakat olasılıksız 4-5 farklı karakterden kopuk kopuk bahsediyor ve onların hayatlarının çakışması , konunun akıcılığını yakalaması 200 lü sayfalara kadar sürüyordu . Şahsi kanaatim bu kitap edebi bir eser olarak adlandırılmaktansa , zaman kaybetmeden sinemaya aktarılacak bir senaryo olarak kurgulan

BU YAZI MUHİBBİLER.COM SİTESİNE AİT OLUP DÜŞÜNDÜREN ŞEYLER BLOG YAYINLAMA HAKKINA SAHİPTİR. İlk Kurşun Hasan Tahsin . Ardında Efeler... Destanın adı onlar . Kuva-i Milliye'nin temel taşlarıdırlar . Durmaz bu toprağın insanı esirlik altında . Baş kaldırır zulme , baskıya . Bağımsız olmak , hür olmak ister . Denizler gibi , Ege gibi... Sanırlar ki Harmandalı oynanır . Bir de alay etmeye kalkarlar düşüne düşüne oynuyor derler . Bu yörenin oyunudur ama oyun değildir o . Tavırdır , duruştur , ruhtur . Göğsü şişkin , başı dik efelenir efem . Dedik ya zulme dayanmaz kafa tutar diye , hamurunda vardır işte bu yörenin insanında o duruş . Türklerin Ata'sının annesi de bu toprakta yatar . Çünkü oğlu gibidir bu topraklar . İzmir Mustafa Kemal gibidir . Bilir misiniz , 25 Haziran 1919 günü Amasya'dan, "Ulusu kurtarmak için, vatan ve namus" diyerek yola çıkıp Sivas'a geçen gazi Mustafa Kemal Atatürk'ümüz, 86 yıl önce 25 haziran 1923 günü ilk T.C. kimlik( nüfus ) belgesi

Yakın zamanda 30 Ağustos Zafer Bayramını geçtik . Zafer bayramı olan o özel günü, öylesine tartışmalarla geçtik ki ister istemez şaşkınlık yılgınlık içerisine düşüyor insan . Ardından 4 Eylül geldi . Ama hiç kimsenin haberi olmadı 4 Eylül'den.  Hani resepsiyon falan olsun demiyorum. Zaten o tip şeyleri de boşuna yapılan şeyler olarak görürüm . Gayem şu ki bir satır sözü geçseydi Sivas Kongresinin 4 Eylül günü olduğunun gazetelerde , haberlerde . Tam Bağımsızlık denilen , manda asla kabul edilemez denilen , yurtta bir düşman postalı kalmayana kadar mücadele edilecektir denilen o günün . İzmirli gazeteci Hasan Tahsin Kocabaş'ın facebook'taki profiline düşen notlardan birinden alıntı yapmak isterim . "Manda tartışmaları kongre bitiminde de sürüyordu. Örneğin, bir gece "milli hareketin liderinin" odasındaki sesler dışarıya taştı... Genç Tıbbiyeli delege Hikmet, sesini yükselterek heyecanla: "Paşam, üyesi olduğum Tıbbiyeliler beni buraya İstikl

Kukla , bitirdiğim sekizinci Ahmet Ümit kitabı . 2002 yılında ilk basımını yapmış . Bendeki kitap 12. baskı ve 2006 yılına ait. Konusunda elbette yine cinayet var ama bu cinayet başka cinayet . Bir ülkeyi ilgilendiren bir cinayet . Çoğumuzun adını duyduğunda Mercedes , kamyon , devlet , mafya , polis diye dökülmeye başladığı günü kendine çıkış noktası olarak almış Ahmet Ümit . Uzatmaya gerek yok , "Susurluk" kazası ile ortaya çıkan çarpık ilişki ağının üzerinden ilerleyen bir konusu var kitabın . Arkada kapakta şunlar yazıyor : "Kukla , Türkiye'de bu türde yayımlanan romanlar içinde gerek işlenişi , gerek kurgusu , gerek kişilerin yaratılması , gerekse de Türkçe'sinin güzelliğiyle birinci sınıf bir yapıt değerlendirmesini hak ediyor" ( Vedat Günyol - Cumhuriyet ) "Susurluk öyle karanlık bir hikaye ki , başı sonu görünmüyor , çektiğiniz her parçası elinizde kalıyor , fantastik bir romanın gün yüzü görmemiş canavarı gibi eli kolu her yere uzanıyor . Bu hi