İşte Hayatımın Süper Kahramanı

Yazılarımın bir çoğundan kelime eksikliği , cümlelerde düşüklük gibi hatalar olabiliyor . Birçok kere bu hatalarım ya annemin yazılarımı okuduğu ana kadar ortaya çıkmıyor yada Hande'nin msn'den yolladığı gülen adam ifadesiyle belli oluyorlar . (Sanırım kadınlar daha dikkatli bazı konularda =P ) Sebebi basit aslında bu hataların . Bilgisayar başında otururken , aniden aklıma takılan bir konu oluyor ve başlıyorum hemen yazmaya . Yazı biter bitmez de yayınla tuşuna tıklıyorum . Kontrol etmeden yollanan bu yazılarda haliyle birçok hata çıkıyor .

Aslında bir çarem var , hatasız yazı yazmak için . Ama her nedense çok ender uyguluyorum bunu . Çare sindirerek yazmakta . Kalemle kağıda yazıp , defalarca okuyup sindirmekte . Bu zamana kadar birkaç yazıyı böyle yazdım ve ukalalık gibi olmasın ama gerçekten çokta güzel yazılar çıktı ortaya =)

İşte şuanda okumakta olduğunuz bu satırlarda , o ayrıcalıklı yazılarımın arasında . Sindirerek , yutkunarak yazılan bir yazı bu . Bu yazı öyle bir yazı ki size hayatımın süper kahramanını anlatıyor .

Hani "Babam ve Oğlum" filmindeki çocuk karakter Deniz'in hayali kahramanları vardı ya gözünde canlanan , işte tıpkı onlar gibi güçlü ve kocaman yürekli bir kahramanım var benimde . Elbet o filmdeki Denizinkiler gibi dediysem de ben hayal görmüyorum . Bu kahraman senin gibi benim gibi etten kemikten , ama o kahraman .

İnsan üstü özellikleri yok , sıradan kahramanlardan çok farklı . Aksine birebir insani yetenekleri var . Temiz bir kalbi var mesela . Hiç hatırlamıyorum , onu bir kere olsun tanıyıpta , bir sonraki sefere halini hatırını sormayanı . Kocaman yürekli bir insandır o .

Dört kollu , dört bacaklı değil o sıradan kahramanlar gibi . Aksine trafik kazası sonucu tek kolunu da yitirmiştir . Yani öyleymiş , ben onu öyle tanıdım . Kocaman yürekli bir insandır o .

Yaşamı boyunca karşılaştığı mücadeleleri romanlarda , filmlerde dramın konusu olarak gördüm . Hani hepimizin derdi , tasası vardır şu yalan dünyada ama sanki ona biraz fazla kaçmış gibime geldi hep . Sanırım onu kahraman yapanda bunlardı . Kocaman yürekli bir insandır o .

İş çıkışı bize geldiğinde çantasından çıkardığı bir torba çikolata , bisküvi , krakerle hatırlıyorum çocukluğumda onu . Hatta o kadar alışmıştım ki her seferinde bir şeyler getirmesine , bir gün bana çantadan bir şey çıkmayınca şaşırmıştım . Kurcaladım çantasını ve ahaa işte buldum , şeker almış ama vermeyi unutmuş diyip ağzıma atmıştım tavuk bulyonu =)

Ona dair anlatılacak o kadar çok şeyim var ki tek yazıda imkanı yok bitmez . İyisimi ben hiç kimseyi sıkmayım ve bugün umre ibadeti için gönderdiğimiz ananemin 26 Mayıs günü dönüşüne saklayım birazda . Kocaman yürekli kahramanım , ananem oralarda Allah'a emanet ol =)